آشکارسازی تغییرات کاربری اراضی با استفاده از تصاویر تمام قطبیده راداری و روش‌های جبری، فاصله و شباهت‌مبنا

پایش و نظارت تغییرات وسیع در سراسر جهان نیازمند روش‌‌ها و تکنیک‌های قدرتمندی می‌باشد، بنابراین آشکارسازی و بصری‌سازی و ارزیابی رشد تغییرات در برنامه‏ریزی و مدیریت قابل توجه است. استفاده از تصاویر تمام قطبیده راداری به دلیل تعامل بین موج‌های الکترو‏مغناطیسی و هدف (تارگت) و استفاده از اطلاعات فاز و دامنه و به دلیل بالا بودن توان تفکیک مکانی تا حدود یک متر می‌تواند برای بررسی تغییرات در سطح زمین استفاده شود. این تحقیق براساس تجزیه تصاویر تمام قطبیده راداری هوابرد (Uninhabited Aerial Vehicle SAR UAVSAR : ) و استخراج ویژگی‌های این تصویر و پیاده‌سازی الگوریتم‌های آشکارسازی تغییرات به شناسایی تغییرات در یک منطقه جغرافیایی با استفاده از دو نمونه داده واقعی پرداخته است. هدف از این تحقیق، بررسی و ارزیابی روش‌های مختلف آشکارسازی تغییرات در تصاویر تمام قطبیده راداری که شامل روش‌های جبری که براساس ماهیت ریاضی بین بردار‌های متناظر، روش‌های فاصله‌مبنا براساس اندازه‌گیری فاصله بین بردار‌های متناظر و روش‌های شباهت‌مبنا براساس وابستگی بین بردارهای ‌متناظر می‌باشد. ارزیابی دقت روش پیاده‌سازی شده با استفاده از داده واقعیت زمینی و استفاده از آماره‌های ارزیابی دقت کلی، مساحت زیر منحنی راک و نرخ هشدار‌های اشتباه می‌باشد. ارزیابی نتایج نشان می‌دهد که روش‌های آشکارسازی تغییرات جبری دارای دقت بالایی نسبت به سایر روش‌های تشخیص تغییرات می‌باشند. همچنین، نتایج کمی نشان می‌دهد که الگوریتم‌های تشخیص تغییرات جبری دارای دقت کلی بیش از %92  بوده و در سایر معیارهای ارزیابی، روش جبری دارای نرخ هشدار‌های اشتباه پایین و مساحت زیر منحنی بالا برای تشخیص تغییرات در تصاویر تمام قطبیده راداری می‌باشد.